Z wizytą w Zamojskiej Telewizji Kablowej

We wtorek, 03 lutego 2015 roku w czasie ferii uczniowie naszej szkoły z klas IV – VI realizujący projekt „Moja Mała Ojczyzna” oraz uczestnicy warsztatów dziennikarskich pod opieką p. Doroty Czarny i p. Marii Mazurkiewicz udali się z wizytą do Zamojskiej Telewizji Kablowej, by zobaczyć na czym polega praca w telewizji.

Podczas spotkania z właścicielem Telewizji, redaktorem, panem Markiem Madejem dowiedzieliśmy się, na czym dokładnie polega praca dziennikarza, jak „krok po kroku” wygląda realizacja i montaż programu telewizyjnego oraz jak przeprowadzić „dobry” wywiad. Ponadto mieliśmy okazję zobaczyć profesjonalne studio telewizyjne ze sprzętami niezbędnymi w pracy realizatora czy montażysty, zasiedliśmy za biurkiem, przy którym udzielają wywiadów znane osobistości z regionu.  

Wycieczka dała nam wiele radości. Była ciekawa i interesująca.

Dziękujemy Wójtowi Gminy Zamość panu Ryszardowi Gliwińskiemu za pomoc w zorganizowaniu ferii zimowych, wyjazdu do Muzeum Barwy i Oręża „ Arsenał” w Zamościu   i ZTK w Zamościu oraz na lodowisko na Rynku Wielkim w Zamościu.

Tekst: M. Mazurkiewicz

Zdjęcia: Dorota Czarny

Z wizytą w muzeum....

We wtorek, 03 lutego 2015 roku podczas ferii zimowych uczniowie naszej szkoły pojechali na zaproszenie pana Andrzeja Urbańskiego, dyrektora Muzeum Zamojskiego do Muzeum Barwy i Oręża " Arsenał" w Zamościu.

Wizyta w naszym pięknym mieście była czymś więcej niż tylko atrakcją turystyczną. Wycieczka miała walor edukacyjny.

Podczas prezentacji multimedialnej uczniowie przypomnieli sobie bogatą historię naszego miasta. Mieli również okazję zobaczyć wiele oryginalnych eksponatów: starodruki traktatów fortyfikacyjnych, broń, przyrządy techniczne używane przy wznoszeniu twierdzy oraz makiety poglądowe przedstawiające ewolucję i modernizację fortyfikacji.
Zajęcia wzbogaciły wiedzę uczniów o zagadnienia związane z historią regionalną w ramach projektu „Moja Mała Ojczyzna” realizowanego przez uczniów z klas IV – VI pod kierunkiem p. Doroty Czarny.

Dziękujemy panu Andrzejowi Urbańskiemu,  za możliwość zwiedzenia muzeum i bardzo ciekawą lekcję historii.

Tekst Maria Mazurkiewicz

Zdjęcia Dorota Czarny

,,Pałac Zamoyskich w Zamościu’’

Pałac Zamoyskich w Zamościu – dawna rezydencja rodziny Zamoyskich w zachodniej części Starego Miasta (ul. Akademicka) w Zamościu. Dawny pałac założyciela miasta, Jana

Zamoyskiego przechodził wiele etapów przebudowy, przez co obecnie nie jest już tak okazałą budowlą jak dawniej. Był to pierwszy obiekt, jaki zaczęto budować po założeniu miasta. Pierwsza budowa trwała w latach 1579 – 1586, a projekt pałacu wykonał Bernardo Morando. Wówczas pałac posiadał odrębne mury oddzielające go od pozostałej części miasta, miał formę prostokąta o długości ok. 60 m, dwie kondygnacje, wieżę z tarasem oraz dwuskrzydłowe schody od strony Rynku Wielkiego. Po jego północnej stronie znajdowała się też pierwsza forma zamojskiego arsenału, nieco bardziej przesuniętego na wschód. Nieco później dobudowano za nim, po stronie zachodniej, niewielkie oficyny. W roku 1658 pałac spłonął, dlatego po 1660 w stylu już barokowym odbudował go III ordynat zamojski Jan zwany Sobiepanem. Niedługo później odbyła się w pałacu polska prapremiera "Cyda" Corneille`a w tłumaczeniu Andrzeja Morsztyna. W latach 1689-1690 polecono rozbudowę

rezydencji, którą wykonał Jan Michał Link. Po 1803 roku, za sprawą XII ordynata Stanisława Kostki Zamoyskiego, styl pałacu zmieniono w klasycystyczny. W 1821 roku pałac został sprzedany władzom państwowym i w 1831 roku przebudowano go na szpital wojskowy przez co ostatecznie utracił swój zabytkowy wygląd, podobnie jak wiele innych obiektów podczas modernizacji zamojskiej twierdzy. Podczas tej przebudowy pałac został nieco podwyższony, uproszczono jego dach, ale pozbawiono go też wielu elementów wystroju zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz. Urządzono tu dodatkowo niewielką kaplicę prawosławną na

potrzeby okupujących Zamość Rosjan.Zachował się dziedziniec, na którym w II połowie XIX wieku urządzony został ogród, który dostępny był głównie dla żołnierzy, w okresie międzywojennym przekształcony został w park. W oficynie prawej (tej od strony północnej) w czasach II RP znajdowała się drukarnia. Po 1945 roku była to jedyna niezniszczona

drukarnia na ziemiach polskich po prawej stronie Wisły. Drukowano tu pierwsze dzienniki urzędowe, książki, plakaty i ogłoszenia. Współcześnie, od roku 1918, mieszczą się tu sądy (okręgowy i rejonowy), natomiast w budynkach dobudowanych od tyłu (zachodnia strona),

wokół podwórza, znajdują się mieszkania komunalne. Planowana jest renowacja tego ważnego dla miasta budynku. Obecnie przed dawnym pałacem Zamoyskich urządzono skwer z nielicznymi drzewami, na którym od 2005 roku, bliżej ulicy Akademickiej, wznosi się pomnik Jana Zamoyskiego, dosiadającego konia i trzymającego w prawej ręce buławę. Wcześniej, przed pałacem znajdowało się niewielkie, kamienne popiersie tego hetmana,

wykonane przed wojną przez Jakuba Juszczyka. Pierwotnie stało na terenie

dawnego ZOO, a w latach 80. ustawiono je pod dawnym pałacem. Przed 1939 rokiem Zamoyscy planowali wystawienie pod pałacem Janowi Zamoyskiemu okazałego pomnika. Miała go wykonać Maria Rychterowa (rzeźbiarka z Warszawy, prawdopodobnie zginęła w

ramach akcji AB wraz z ojcem profesorem lwowskim), ale wojna te plany przekreśliła.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Palac

Zdjęcia: www.google.pl

Martyna Szymonik kl. IV

Rynek Wodny Zamość

Rynek Wodny - jeden z placów na Starym Mieście w Zamościu. Znajduje się w południowej części staromiejskiej dzielnicy. Jest jednym z trzech rynków położonych na linii północ-południe, przecinającej także Rynek Wielki oraz Rynek Solny, stanowiącej ważną oś kompozycji zespołu Starego Miasta.

Nazwę zawdzięcza bliskiemu sąsiedztwu zbiornika wodnego, tzw. Zalewy Wielkiej, od południa broniącej dostępu do murów twierdzy. Prawdopodobnie nigdy nie był miejscem handlu. Pierwotnie był kwadratem o boku 50 m, a ul. Moranda dzieliła go na pół. Stały przy nim podcieniowe domy znakomitych mieszkańców Zamościa, m.in. sekretarza Jana Zamoyskiego. Dziś Rynek Wodny jest skwerem z fontanną, a otaczające go kamienice powstały na przełomie XIX i XX w.

Rynek Wodny Nocą  :   

   

Rynek Wodny   Początek Lat 60 :

 

Źródła :
                                     http://pl.wikipedia.org/wiki/Rynek_Wodny_w_Zamo%C5%9Bciu

http://www.turystyka.zamosc.pl/pl/page/477/rynek-wodny.html

http://www.archiwum.zam.pl/displayimage.php?album=33&pid=1908

      

Jolanta Jaszak kl. VI                  

Zamojskie kamieniczki

 Charakterystycznym elementem Zamościa są jego kamieniczki. Zgrupowano je wokół dwóch rynków: Solnego i Wielkiego.

Dokumentem wyznaczającym narodziny miasta jest przywilej lokacyjny, wystawiony przez Kanclerza Wielkiego Koronnego Jana Zamoyskiego. Na dokumencie tym znajduje się data 10 kwietnia 1580 roku.W dokumencie lokacyjnym, czytamy między innymi o mieście , które zlokalizował tutaj mając na względzie "dobro i bezpieczeństwo nie tylko swoje i swoich przyjaciół, ale i całego sąsiedztwa" .Zamość czyli miasto - twierdza, został zaprojektowany i zbudowany przez włoskiego architekta Bernarda Morando w XVI wieku, w stylu późnego renesansu.

Wszystkie zamojskie kamieniczki są jednego wymiaru. Do każdej z kamienic zamojskich prowadzą po trzy wejścia. Wszystkie są charakterystyczne ze względu na swój jednolity, niepowtarzalny kolor. Są to najczęściej barwy: niebieski, bordowy, zielony lub żółty. Kamienice są ozdobione wieloma rzeźbami świętych, zwierząt, lub umieszczonych przed lub nad oknami kolumn. charakterystyczny jest także układ okien, które ułożone są po cztery w dwa rzędy. Dach jest w części zasłonięty przez attyki, dawniej występujące tu w większej liczbie.

Najsłynniejsze tutejsze kamieniczki to:

- Wilczkowska, pochodząca początków XVII wieku

- Rudomiczowska, z drugiej połowy XVII wieku

- Bartoszewiczów, z pierwszej połowy XVII wieku

- pod małżeństwem albo Szafirowa, jej powstanie datuje się na 1642 rok.

Dzisiejsze kamienice nie różnią się  zbytnio do dawniejszych.

     Jakub Wnuk Kl. V                                                                                                                                           

     Zdjęcia i informacje ze stron : Google.pl oraz Wikipedia.pl

Spotkanie z Dyrektorem Muzeum Zamojskim w Zamościu mgr Andrzejem Urbańskim

Zamość - miasto idealne, zwane Padwą Północy, najbliższe każdemu z nas.

Wszyscy zachwycamy się jego pięknem, ale mało wiemy o jego przeszłości a  teraźniejszość niejednokrotnie nas zadziwia. Szczególnie ważna, dla dzieci i młodzieży jest znajomość dziejów najbliższej okolicy i związane z tym poczucie więzi z tzw. "małą ojczyzną".

            W ramach cyklu spotkań z ciekawymi ludźmi, dnia 26.01.2015r. w Szkole Podstawowej im. Ks. Jana Twardowskiego w Borowinie Sitanieckiej miało miejsce niezwykłe wydarzenie. Na spotkanie z uczniami wszystkich klas przybył pan Andrzej Urbański - dyrektor Muzeum Zamojskiego w towarzystwie pana Marka Madeja i pana Antoniego Kołodziejczuka - z Zamojskiej Telewizji Kablowej. Pan dyrektor  w bardzo ciekawy sposób, wykorzystując prezentację multimedialną "Dlaczego Zamość ?", opowiedział uczniom o powstaniu miasta, jego historii, zabytkach i współczesności. Uczniowie z uwagą słuchali, zadawali mądre pytania, a przede wszystkim wykazali się poważną wiedzą na temat Zamościa. Na zakończenie, uczniowie naszej szkoły wraz z nauczycielami  zostali osobiście zaproszeni przez pana dyrektora  Urbańskiego do odwiedzenia Muzeum Barwy i Oręża "Arsenał" w Zamościu. Cieszymy się, że to szczególne zaproszenie zostało skierowane właśnie do uczniów naszej szkoły i chętnie skorzystamy z tej propozycji podczas ferii zimowych. Miłym akcentem spotkania były książki, tematycznie związane z Zamościem, które,  pan Urbański przekazał szkolnej bibliotece. Niewątpliwie, pozycje te wzbogacą nasz księgozbiór i często będą sięgali po nie nauczyciele i uczniowie. Bardzo dziękujemy panu dyrektorowi za cenny upominek. Duże zainteresowanie wśród dzieci wzbudziła prawdziwa kamera telewizyjna, przed którą wystąpiła dyrektor szkoły pani Krystyna Ptak, która  udzieliła wywiadu o szkole. Dziękujemy za pomoc w przygotowaniu spotkania nauczycielce historii pani Dorocie Czarny, oraz pani Marii Mazurkiewicz, nauczycielce języka polskiego i pani Katarzynie Sudak, nauczycielce języka angielskiego.

            Serdecznie dziękujemy za przeprowadzenie spotkania z uczniami naszej szkoły, za dobrą, miłą atmosferę, jak również przekazaną wiedzę. Mamy nadzieję na kolejne niezwykłe lekcje historii w naszej szkole, które wzbudzą u uczniów prawdziwy zachwyt i fascynację dziejami miejsca, w którym żyją.

Tekst: ELŻBIETA SWATOWSKA