Z wizytą w Zamojskiej Telewizji Kablowej

We wtorek, 03 lutego 2015 roku w czasie ferii uczniowie naszej szkoły z klas IV – VI realizujący projekt „Moja Mała Ojczyzna” oraz uczestnicy warsztatów dziennikarskich pod opieką p. Doroty Czarny i p. Marii Mazurkiewicz udali się z wizytą do Zamojskiej Telewizji Kablowej, by zobaczyć na czym polega praca w telewizji.

Podczas spotkania z właścicielem Telewizji, redaktorem, panem Markiem Madejem dowiedzieliśmy się, na czym dokładnie polega praca dziennikarza, jak „krok po kroku” wygląda realizacja i montaż programu telewizyjnego oraz jak przeprowadzić „dobry” wywiad. Ponadto mieliśmy okazję zobaczyć profesjonalne studio telewizyjne ze sprzętami niezbędnymi w pracy realizatora czy montażysty, zasiedliśmy za biurkiem, przy którym udzielają wywiadów znane osobistości z regionu.  

Wycieczka dała nam wiele radości. Była ciekawa i interesująca.

Dziękujemy Wójtowi Gminy Zamość panu Ryszardowi Gliwińskiemu za pomoc w zorganizowaniu ferii zimowych, wyjazdu do Muzeum Barwy i Oręża „ Arsenał” w Zamościu   i ZTK w Zamościu oraz na lodowisko na Rynku Wielkim w Zamościu.

Tekst: M. Mazurkiewicz

Zdjęcia: Dorota Czarny

Z wizytą w muzeum....

We wtorek, 03 lutego 2015 roku podczas ferii zimowych uczniowie naszej szkoły pojechali na zaproszenie pana Andrzeja Urbańskiego, dyrektora Muzeum Zamojskiego do Muzeum Barwy i Oręża " Arsenał" w Zamościu.

Wizyta w naszym pięknym mieście była czymś więcej niż tylko atrakcją turystyczną. Wycieczka miała walor edukacyjny.

Podczas prezentacji multimedialnej uczniowie przypomnieli sobie bogatą historię naszego miasta. Mieli również okazję zobaczyć wiele oryginalnych eksponatów: starodruki traktatów fortyfikacyjnych, broń, przyrządy techniczne używane przy wznoszeniu twierdzy oraz makiety poglądowe przedstawiające ewolucję i modernizację fortyfikacji.
Zajęcia wzbogaciły wiedzę uczniów o zagadnienia związane z historią regionalną w ramach projektu „Moja Mała Ojczyzna” realizowanego przez uczniów z klas IV – VI pod kierunkiem p. Doroty Czarny.

Dziękujemy panu Andrzejowi Urbańskiemu,  za możliwość zwiedzenia muzeum i bardzo ciekawą lekcję historii.

Tekst Maria Mazurkiewicz

Zdjęcia Dorota Czarny

,,Pałac Zamoyskich w Zamościu’’

Pałac Zamoyskich w Zamościu – dawna rezydencja rodziny Zamoyskich w zachodniej części Starego Miasta (ul. Akademicka) w Zamościu. Dawny pałac założyciela miasta, Jana

Zamoyskiego przechodził wiele etapów przebudowy, przez co obecnie nie jest już tak okazałą budowlą jak dawniej. Był to pierwszy obiekt, jaki zaczęto budować po założeniu miasta. Pierwsza budowa trwała w latach 1579 – 1586, a projekt pałacu wykonał Bernardo Morando. Wówczas pałac posiadał odrębne mury oddzielające go od pozostałej części miasta, miał formę prostokąta o długości ok. 60 m, dwie kondygnacje, wieżę z tarasem oraz dwuskrzydłowe schody od strony Rynku Wielkiego. Po jego północnej stronie znajdowała się też pierwsza forma zamojskiego arsenału, nieco bardziej przesuniętego na wschód. Nieco później dobudowano za nim, po stronie zachodniej, niewielkie oficyny. W roku 1658 pałac spłonął, dlatego po 1660 w stylu już barokowym odbudował go III ordynat zamojski Jan zwany Sobiepanem. Niedługo później odbyła się w pałacu polska prapremiera "Cyda" Corneille`a w tłumaczeniu Andrzeja Morsztyna. W latach 1689-1690 polecono rozbudowę

rezydencji, którą wykonał Jan Michał Link. Po 1803 roku, za sprawą XII ordynata Stanisława Kostki Zamoyskiego, styl pałacu zmieniono w klasycystyczny. W 1821 roku pałac został sprzedany władzom państwowym i w 1831 roku przebudowano go na szpital wojskowy przez co ostatecznie utracił swój zabytkowy wygląd, podobnie jak wiele innych obiektów podczas modernizacji zamojskiej twierdzy. Podczas tej przebudowy pałac został nieco podwyższony, uproszczono jego dach, ale pozbawiono go też wielu elementów wystroju zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz. Urządzono tu dodatkowo niewielką kaplicę prawosławną na

potrzeby okupujących Zamość Rosjan.Zachował się dziedziniec, na którym w II połowie XIX wieku urządzony został ogród, który dostępny był głównie dla żołnierzy, w okresie międzywojennym przekształcony został w park. W oficynie prawej (tej od strony północnej) w czasach II RP znajdowała się drukarnia. Po 1945 roku była to jedyna niezniszczona

drukarnia na ziemiach polskich po prawej stronie Wisły. Drukowano tu pierwsze dzienniki urzędowe, książki, plakaty i ogłoszenia. Współcześnie, od roku 1918, mieszczą się tu sądy (okręgowy i rejonowy), natomiast w budynkach dobudowanych od tyłu (zachodnia strona),

wokół podwórza, znajdują się mieszkania komunalne. Planowana jest renowacja tego ważnego dla miasta budynku. Obecnie przed dawnym pałacem Zamoyskich urządzono skwer z nielicznymi drzewami, na którym od 2005 roku, bliżej ulicy Akademickiej, wznosi się pomnik Jana Zamoyskiego, dosiadającego konia i trzymającego w prawej ręce buławę. Wcześniej, przed pałacem znajdowało się niewielkie, kamienne popiersie tego hetmana,

wykonane przed wojną przez Jakuba Juszczyka. Pierwotnie stało na terenie

dawnego ZOO, a w latach 80. ustawiono je pod dawnym pałacem. Przed 1939 rokiem Zamoyscy planowali wystawienie pod pałacem Janowi Zamoyskiemu okazałego pomnika. Miała go wykonać Maria Rychterowa (rzeźbiarka z Warszawy, prawdopodobnie zginęła w

ramach akcji AB wraz z ojcem profesorem lwowskim), ale wojna te plany przekreśliła.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Palac

Zdjęcia: www.google.pl

Martyna Szymonik kl. IV

Rynek Wodny Zamość

Rynek Wodny - jeden z placów na Starym Mieście w Zamościu. Znajduje się w południowej części staromiejskiej dzielnicy. Jest jednym z trzech rynków położonych na linii północ-południe, przecinającej także Rynek Wielki oraz Rynek Solny, stanowiącej ważną oś kompozycji zespołu Starego Miasta.

Nazwę zawdzięcza bliskiemu sąsiedztwu zbiornika wodnego, tzw. Zalewy Wielkiej, od południa broniącej dostępu do murów twierdzy. Prawdopodobnie nigdy nie był miejscem handlu. Pierwotnie był kwadratem o boku 50 m, a ul. Moranda dzieliła go na pół. Stały przy nim podcieniowe domy znakomitych mieszkańców Zamościa, m.in. sekretarza Jana Zamoyskiego. Dziś Rynek Wodny jest skwerem z fontanną, a otaczające go kamienice powstały na przełomie XIX i XX w.

Rynek Wodny Nocą  :   

   

Rynek Wodny   Początek Lat 60 :

 

Źródła :
                                     http://pl.wikipedia.org/wiki/Rynek_Wodny_w_Zamo%C5%9Bciu

http://www.turystyka.zamosc.pl/pl/page/477/rynek-wodny.html

http://www.archiwum.zam.pl/displayimage.php?album=33&pid=1908

      

Jolanta Jaszak kl. VI                  

Zamojskie kamieniczki

 Charakterystycznym elementem Zamościa są jego kamieniczki. Zgrupowano je wokół dwóch rynków: Solnego i Wielkiego.

Dokumentem wyznaczającym narodziny miasta jest przywilej lokacyjny, wystawiony przez Kanclerza Wielkiego Koronnego Jana Zamoyskiego. Na dokumencie tym znajduje się data 10 kwietnia 1580 roku.W dokumencie lokacyjnym, czytamy między innymi o mieście , które zlokalizował tutaj mając na względzie "dobro i bezpieczeństwo nie tylko swoje i swoich przyjaciół, ale i całego sąsiedztwa" .Zamość czyli miasto - twierdza, został zaprojektowany i zbudowany przez włoskiego architekta Bernarda Morando w XVI wieku, w stylu późnego renesansu.

Wszystkie zamojskie kamieniczki są jednego wymiaru. Do każdej z kamienic zamojskich prowadzą po trzy wejścia. Wszystkie są charakterystyczne ze względu na swój jednolity, niepowtarzalny kolor. Są to najczęściej barwy: niebieski, bordowy, zielony lub żółty. Kamienice są ozdobione wieloma rzeźbami świętych, zwierząt, lub umieszczonych przed lub nad oknami kolumn. charakterystyczny jest także układ okien, które ułożone są po cztery w dwa rzędy. Dach jest w części zasłonięty przez attyki, dawniej występujące tu w większej liczbie.

Najsłynniejsze tutejsze kamieniczki to:

- Wilczkowska, pochodząca początków XVII wieku

- Rudomiczowska, z drugiej połowy XVII wieku

- Bartoszewiczów, z pierwszej połowy XVII wieku

- pod małżeństwem albo Szafirowa, jej powstanie datuje się na 1642 rok.

Dzisiejsze kamienice nie różnią się  zbytnio do dawniejszych.

     Jakub Wnuk Kl. V                                                                                                                                           

     Zdjęcia i informacje ze stron : Google.pl oraz Wikipedia.pl

Spotkanie z Dyrektorem Muzeum Zamojskim w Zamościu mgr Andrzejem Urbańskim

Zamość - miasto idealne, zwane Padwą Północy, najbliższe każdemu z nas.

Wszyscy zachwycamy się jego pięknem, ale mało wiemy o jego przeszłości a  teraźniejszość niejednokrotnie nas zadziwia. Szczególnie ważna, dla dzieci i młodzieży jest znajomość dziejów najbliższej okolicy i związane z tym poczucie więzi z tzw. "małą ojczyzną".

            W ramach cyklu spotkań z ciekawymi ludźmi, dnia 26.01.2015r. w Szkole Podstawowej im. Ks. Jana Twardowskiego w Borowinie Sitanieckiej miało miejsce niezwykłe wydarzenie. Na spotkanie z uczniami wszystkich klas przybył pan Andrzej Urbański - dyrektor Muzeum Zamojskiego w towarzystwie pana Marka Madeja i pana Antoniego Kołodziejczuka - z Zamojskiej Telewizji Kablowej. Pan dyrektor  w bardzo ciekawy sposób, wykorzystując prezentację multimedialną "Dlaczego Zamość ?", opowiedział uczniom o powstaniu miasta, jego historii, zabytkach i współczesności. Uczniowie z uwagą słuchali, zadawali mądre pytania, a przede wszystkim wykazali się poważną wiedzą na temat Zamościa. Na zakończenie, uczniowie naszej szkoły wraz z nauczycielami  zostali osobiście zaproszeni przez pana dyrektora  Urbańskiego do odwiedzenia Muzeum Barwy i Oręża "Arsenał" w Zamościu. Cieszymy się, że to szczególne zaproszenie zostało skierowane właśnie do uczniów naszej szkoły i chętnie skorzystamy z tej propozycji podczas ferii zimowych. Miłym akcentem spotkania były książki, tematycznie związane z Zamościem, które,  pan Urbański przekazał szkolnej bibliotece. Niewątpliwie, pozycje te wzbogacą nasz księgozbiór i często będą sięgali po nie nauczyciele i uczniowie. Bardzo dziękujemy panu dyrektorowi za cenny upominek. Duże zainteresowanie wśród dzieci wzbudziła prawdziwa kamera telewizyjna, przed którą wystąpiła dyrektor szkoły pani Krystyna Ptak, która  udzieliła wywiadu o szkole. Dziękujemy za pomoc w przygotowaniu spotkania nauczycielce historii pani Dorocie Czarny, oraz pani Marii Mazurkiewicz, nauczycielce języka polskiego i pani Katarzynie Sudak, nauczycielce języka angielskiego.

            Serdecznie dziękujemy za przeprowadzenie spotkania z uczniami naszej szkoły, za dobrą, miłą atmosferę, jak również przekazaną wiedzę. Mamy nadzieję na kolejne niezwykłe lekcje historii w naszej szkole, które wzbudzą u uczniów prawdziwy zachwyt i fascynację dziejami miejsca, w którym żyją.

Tekst: ELŻBIETA SWATOWSKA

Akademia Zamojska

Akademię Zamojską założono w 1564 roku przez Jana Zamoyskiego. Oficjalne otwarcie odbyło się 15 marca 1565 roku. Akademia ta była pierwszą prywatną uczelnią. Trzecią zaś - po krakowskiej i wileńskiej - w Rzeczpospolitej. Uczelnie w Krakowie i Wilnie ufundowane były ze skarbca królewskiego. Uczelnia Zamojska, natomiast była w całości opłacona przez kanclerza.

Akademia miała być prężnym ośrodkiem kultury polskiej i katolickiej, oddziaływałaby ona silnie na ludność prawosławną. W pierwszej dekadzie swojego istnienia, Akademia zdobyła sobie znaczny rozgłos. Nie tylko w Polsce, ale także w całej Europie. Dzięki Akademii Zamość w XVI i XVII wieku był jednym z głównych ośrodków nauki w Polsce. Później Akademia stopniowo upadała. W 1784 roku, zamieniono ją w liceum.

Ważną rolę przy tworzeniu tej akademii odegrał poeta - Szymon Szymonowic, który skompletował cały zespół profesorski, dbając o dobór ludzi rzeczywiście wybitnych, a także udzielał wskazówek przy układaniu programów naukowych i tworzeniu podstaw organizacyjnych Akademii. Na początku działalności Akademii Zamojskiej były trzy wydziały: filozoficzny, medyczny i prawniczy. Zajęcia prowadziło 15 profesorów, m. in. Melchior Stedanides, Wawrzyniec Starnigel, Adam Burski (filozof), Tomasz Drezner (prawnik), Jan Niedźwiecki - Ursinus, Maciej Jaworowski (prawo i filozofia), później także Stanisław Staszic. Wszystkie wykłady odbywały się po grecku i łacińsku. W 1600 roku ogłoszono ostateczny akt fundacji akademii, opublikowano jej regulaminy wewnętrzne i program. W pierwszych latach działalności akademii przewinęło się kilka ciekawych postaci, m.in. William Bruce ze Szkocji i Dominik Corvinus z Włoch.

Według postanowień Zamoyskiego, uczelnia miała być przeznaczona wyłącznie dla szlachty, ale wbrew intencjom fundatora, szybko zmienił się jej charakter - ze szlacheckiego - na mieszczański. W latach 1607 - 1609 młodzież pochodzenia szlacheckiego stanowiła zaledwie 5% spośród 237 przybyłych. Dużo większą liczbę studentów stanowili mieszczanie.

Po 1620 roku uczelnia zaczęła upadać, Akademia nie cieszyła się już takim prestiżem.

Po pierwszym rozbiorze Polski, w roku 1784, jej działalność została zamknięta przez zaborców, czyli Austriaków. Utworzono Liceum Królewskie, przekształcone w Szkołę Wojewódzką im. Zamoyskich. Odznaczała się ona wysokim poziomem. W 1811 roku została jednak przeniesiona do Szczebrzeszyna, a budynek zamieniono dla potrzeb wojskowych na koszary. Dopiero po likwidacji twierdzy zamojskiej, w roku 1866, przywrócono tu szkołę. Do czasu II wojny światowej znajdowało się tu gimnazjum, po jej zakończeniu - liceum ogólnokształcące.

Przy dawnej akademii, w roku 1919 roku, powstał szkolny ogród zoologiczny (przyrodniczy). Przyczynił się on do powstania obecnego, zamojskiego ogrodu zoologicznego.

Budynek dawnej Akademii Zamojskiej powstał w latach 1639-1648 w stylu wczesnobarokowym na wzór kolegiów jezuickich dzięki fundacji kanclerza wielkiego koronnego Tomasza Zamojskiego. Autorami projektu byli Jan Jaroszewicz i Jan Wolff. Budynek pierwotnie mieścił sale wykładowe, stancje, mieszkania profesorskie, bibliotekę i drukarnię. W latach 1752–1765 na polecenie Jana Jakuba Zamoyskiego gmach Akademii znacznie przebudowano w stylu późnego baroku i rokoka według projektu Jana Andrzeja Bema. Dzisiejszy skromny wygląd Akademii został jej nadany w I poł. XIX wieku. Skuto wtedy m.in. ozdobne gzymsy, portale, obramienia okienne, dekoracyjny fryz oraz zamurowano arkady na dziedzińcu. Założenie zachowało jednak charakterystyczną formę, o niemal identycznych wymiarach każdego boku, z wewnętrznym dziedzińcem.

Obecnie mieści się tu I Liceum Ogólnokształcące im. Hetmana Jana Zamoyskiego w Zamościu.

Norbert Pitwała kl. VI

Źródła informacji zawarte w tekście: Wikipedia

Ciekawe osobowości z Zamościa - Marek Grechuta

Marek Michał Grechuta urodził się 10 grudnia 1945 w Zamościu, a zmarł 9 października 2006 w Krakowie. Był polskim piosenkarzem, poetą,   kompozytorem i malarzem, z wykształceniem architekta. Interesował się także rzeźbą i filozofią.

Uznawany był za najważniejszego przedstawiciela polskiej poezji śpiewanej, wykorzystującego często elementy rocka, jazz-rocka i rocka progresywnego, szczególnie w początkowym okresie twórczości.

 Od dzieciństwa uczył się gry na fortepianie. Ukończył architekturę na Politechnice Krakowskiej. Na przełomie lat 1966/67 wraz z kolegą ze studiów, Janem Kantym Pawluśkiewiczem, założył kabaret o nazwie Anawa (od francuskiego en avant - naprzód), który przekształcił się w zespół muzyczny.

Publiczny debiut muzyczny Grechuty miał miejsce w październiku 1967 roku, kiedy zajął drugie miejsce wśród wokalistów na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie, a wygrał piosenką Tango Anawa. W 1968 roku na VI KFPP w Opolu zdobył nagrodę dziennikarzy za piosenkę Serce, a rok później na VII KFPP jedną z głównych nagród (Nagroda TVP) za piosenkę Wesele. Z zespołem Anawa nagrał dwie swoje pierwsze płyty – Marek Grechuta & Anawa z 1970 roku oraz Korowód z 1971. W tym roku na IX KFPP w Opolu Grechuta zdobył główną nagrodę za piosenkę Korowód. Od tego momentu Marek Grechuta zaistniał w świadomości całej Polski. Posypały się propozycje koncertów, a on sam od tej pory kolejnymi nagrodami stale ugruntowywał swoja pozycję i zdobywał coraz większą popularność. Zagrał też epizod w filmie "Polowanie na muchy" Andrzeja Wajdy.

W Noc Sylwestrową 1967/1968 Grechuta poznał Danutę, przyszłą żonę i największą miłość swojego życia.

W 1971 roku zespół Anawa rozpadł się. Muzycy zaangażowali się w inne projekty, Jacek Ostaszewski założył zespół Osjan, zaś Marek Jackowski - Maanam. Grechuta związał się wtedy z innymi muzykami, m.in. Pawłem Ścierańskim i Michałem Półtorakiem. Założono wówczas nowy zespół: Wiem. Jego nazwa pochodzi od skrótu "W Innej Epoce Muzycznej". Opierał się na muzykach rockowo- jazzowych i w takim właśnie stylu jest pierwsza płyta grupy.

W 1975 roku nastąpiła reaktywacja Anawy. Ze starego składu pozostali tylko Grechuta i Jan Kanty Pawluśkiewicz. Zainteresowali się oni Witkacym i zaczęli pisać muzykę do jego tekstów. Po raz pierwszy zostały one zaprezentowane na festiwalu w Opolu w 1975 roku podczas imprezy towarzyszącej "Polska poezja śpiewana".

W 2001 roku otrzymał pierwszą w karierze złotą płytę za album "Dni, których nie znamy", na który składały się najlepsze piosenki artysty. Został też nagrodzony Fryderykiem za całokształt twórczości .

9 października 2006 roku Polskę obiegła wiadomość o śmierci Marka Grechuty. Został pochowany w Alei Zasłużonych Cmentarza Rakowickiego w Krakowie 17 października 2006 roku. Jego trumnę nieśli przyjaciele z Piwnicy pod Baranami m.in.: Grzegorz Turnau, Jan Kanty Pawluśkiewicz, Zbigniew Preisner.

Piotr Skrzynecki nazwał go najgenialniejszym polskim artystą. Za wybitne zasługi dla kultury polskiej i za osiągnięcia w działalności artystycznej Marek Grechuta został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Marek Grechuta jest powszechnie uważany za jednego z najbardziej oryginalnych twórców polskiej muzyki popularnej , znany z interpretacji oryginalnych tekstów , jak również nowych obrotów na polskiej poezji z różnych okresów 20 wieku . Grechuta współpracował z wielu znaczących muzyków w kształtowaniu sceny " poezji śpiewanej " , jakie znamy dzisiaj. Łącząc rock progresywny i nowoczesny jazz z elementami muzyki etnicznej i klasycznej, Grechuty , a bardzo popularny w czasie , zawsze pozostawał poza granice nurtu muzyki pop.

Źródła:

 http://pl.wikipedia.org/wiki/Marek_Grechuta

 http://muzyka.wp.pl/gid,539352,title,3-rocznica-smierci-Marka-Grechuty,galeria.html

http://2Fgrechuta1_1255086969.jpg%3Bhttp%253A%252F%252Fmuzyka.wp.pl%252Fgid%252C539352%252Ctitle%252C3-rocznica-smierci-Marka-Grechuty%252Cgaleria.html%3B383%3B500

http://muzyka.onet.pl/artysci/katalog/marek-grechuta,159753,artysta.html

http://muzyka.wp.pl/aid,1598,title,Marek-Grechuta,artysta_biografia.html

http://muzyka.dlastudenta.pl/artysta/Marek_Grechuta/biografia,3808.html

Tylko  niektóre wybrane utwory Marka Grechuty:

 -  (W dzikie wino) zaplątani (Marek Grechuta & Anawa '1970)

- A więc to nie tak (Magia obłoków '1974)

- Ani zmora z jeziora, ani sen skrzydlaty ... (W malinowym chruśniaku '1984)

- Będziesz moją Panią (Marek Grechuta & Anawa '1970)

- Bolą mnie nogi (Pieśni Marka Grechuty do słów Tadeusza Nowaka '1979)

 - Chcę być pomylony (Pieśni Marka Grechuty do słów Tadeusza Nowaka '1979)

 - Chcę cię uchronić (Szalona lokomotywa '1977)

- Chodźmy (Korowód '1971)

- Ciernisty deszczyk (Wiosna - ach to ty '1987)

- Cisza oddechu trawy (Śpiewające obrazy '1981)

- Czasami mojej ślepej posłuszny ochocie (W malinowym chruśniaku '1984)

 - Czy to tu? (Szalona lokomotywa '1977)

- Dni, których nie znamy (Korowód '1971)

 - Droga za widnokres (Droga za widnokres '1972)

- Dzieciństwo moje (Pieśni Marka Grechuty do słów Tadeusza Nowaka '1979)

- Gdy dzieci tańczą (Piosenki dla dzieci i rodziców '1991)

- Gdyby był taki aparat (Śpiewające obrazy '1981)

- Gdzie ty jesteś (Pieśni Marka Grechuty do słów Tadeusza Nowaka '1979)

- Gdziekolwiek (Droga za widnokres '1972)

- Gdzieś na mapy skraju - Zamość (Niezwykłe miejsca '2003)

- Gdzieś w nas (Droga za widnokres '1972)

 - Głos (Wiosna - ach to ty '1987)

- Godzina miłowania (Magia obłoków '1974)

- Góry me wysokie - Zakopane (Niezwykłe miejsca '2003)

- Hasło nasze (W malinowym chruśniaku '1984)

- Hejnał Otella (Śpiewające obrazy '1981)

- Żyli długo i szczęśliwie (Wiosna - ach to ty '1987)

- Żył raz królewicz (Piosenki dla dzieci i rodziców '1991)

      Marcelina Flis kl. VI

Harmonogram zadań do realizacji 2014/2015

Lp.	Zadanie	Realizacja
1.	Zebranie grupy uczniów z kl. IV - VI, którzy włączą się do realizacji „Projektu edukacyjnego – Moja mała Ojczyzna”	XII – przydział zadań
2.	- Spotkania z ciekawymi ludźmi z miejscowości, okolicy, regionu. - Przeprowadzenie wywiadów z wybranymi osobowościami. - Dokumentowanie naszego przedsięwzięcia jako e-portfolio mojamalaojczyznazamosc.blogspot.com.	XII – V - spotkania organizowane w szkole - spotkania wyjazdowe do Zamościa
3.	- Poznanie historii powstania miasta Zamościa - Zwiedzanie Starego Miasta	Wycieczka do muzeum
4.	Zamość w różnych okresach	Prezentacja multimedialna Prezentacja fotograficzna
5.	Atrakcje turystyczne Zamościa	Przygotowanie folderu
6.	Moja mała Ojczyzna	Szkolny konkurs plastyczny

„MOJA MAŁA OJCZYZNA”

I. Wstęp

 Projekt edukacyjny „Moja mała Ojczyzna” jest adresowany do uczniów szkoły podstawowej z klas IV - VI. Realizowany jest na lekcjach różnych przedmiotów, w trakcje różnych działań poza zajęciami i w czasie własnym. Projekt ożywia życie szkoły, rozwija wiedzę uczniów na temat ich miejsca zamieszkania, historii, ośrodków kultu religijnego, zapoznaje z ciekawymi ludźmi z naszego regionu, kształci umiejętność organizacji własnego warsztatu pracy, samodzielności, koreluje wiadomości z różnych dziedzin, umożliwia wykorzystanie różnorodnych źródeł informacji w tym technologii informatycznej.

II. Cele projektu

Cel strategiczny : Zamość dawniej i dziś.

Cele ogólne:

- Poznanie najbliższego środowiska z różnych punktów widzenia z perspektywy czasowej i przestrzennej.

- Umiejętność segregowania informacji i krytycznego ich odbioru

- Przygotowanie do korzystania z różnych źródeł informacji.

- Kształtowanie umiejętności zespołowego rozwiązywania problemów,

- Rozwijanie umiejętności dostrzegania najbliższej okolicy, poszanowania tradycji, miejsc kultu religijnego, poznanie historii miasta Zamościa.

- Rozwijanie wiedzy o historii regionu w powiązaniu z tradycjami własnej rodziny.

- Rozwijanie umiejętności prezentowania swoich osiągnięć na forum publicznym.

Cele szczegółowe:

Uczeń potrafi :

- Zaplanować własną prace,

- Wyszukać informacje na temat określonej postaci, zabytków, miejsc kultu religijnego, historii itp.

- Zapoznać się z historią i życiem własnej parafii i diecezji;

- Zredagować ogólne informacje o regionie w języku polskim i angielskim,

- Zaprezentować historię regionu, uwzględniając zabytki, postacie historyczne,

III. Zadania dla ucznia

- Przeprowadzenie wywiadów z różnymi osobami.

- Szukanie informacji w dostępnych mediach Internet , biblioteka.

- Wycieczka po mieście.

- Zredagowanie folderu przedstawiającego historię i teraźniejszość obiektów zabytkowych Zamościa

Instrukcja dla ucznia:

Drogi Uczniu, będziesz uczestniczył w realizacji projektu, przed Tobą wiele ciekawych zadań i działań.

1. Temat: Moja mała ojczyzna

2. Cel: Zaprezentowanie dziedzictwa kulturowego naszego regionu.

3. Czas realizacji od 01.12.2014 r. -30.05.2015 r.

4. Grupa zadaniowa: stworzą ją uczniowie klas IV - VI

5. Sporządzony będzie szczegółowy harmonogram działań

6. Źródła zbierania danych: biblioteka szkolna, biblioteki publiczne, strony www, w tym strona miasta Zamość, spotkania ze znanymi osobistościami miasta.

IV. PYTANIA BADAWCZE:

* Czy znam historię, zabytki, miejsca kultu religijnego, tradycje mojej małej ojczyzny – Zamościa?

* W jaki sposób można zaprezentować informacje o moim mieście?

* Gdzie będę poszukiwać informacji do projektu?

V. PREZENTACJA PRACY UCZNIÓW

Konkurs plastyczny „Zamość – najwspanialsze zabytki”

Przygotowanie wystawy Zamość dawnie i dziś.

Przygotowanie prezentacji multimedialnej podsumowującej projekt „ Moja mała Ojczyzna”.